Rozdział 2 My storry

- Mhm - mruknąłem

*** Z perspektywy Madzi ***

- Długo będziesz się ze mnie jeszcze śmiać ? - zapytałam niby znudzona i zaczęłam oglądać swoje paznokcie

- Tak - odparł nadal rozbawiony

- Jak przestaniesz to możesz mi powiedzieć  - mruknęłam i poszłam do salonu. Wzięłam pilot do ręki i włączyłam pierwszy lepszy program i zaczęłam oglądać. 

- Daj pilot - usłyszałam głos za sobą i zaczęłam się śmiać - Co cię tak śmieszy?  -zapytał

- A nic -  odparłam i schowałam pilot pod nogi

- To daj pilot - powiedział

- Oglądam  - odparłam najspokojniej jak mogłam

- Super, pooglądam z tobą ale nie to  - odparł i usiadł obok mnie - Dasz po dobroci? - zapytał 

- Nie dam  - odparłam i dalej oglądałam, jednak nie za długo. Mateusz zaczął mnie łaskotać po brzuchu jednak pudło, bo tam nie mam łaskotek i leżałam pod nim znudzona - Skończyłeś?  -zapytałam

- Nie masz łaskotek? - zapytał zawiedziony

- Mam - odparłam

- Ale ty...

- nie twój interes,a teraz z łaski swojej zejdź ze mnie - próbowałam go zepchnąć, ale on ani drgnął 

- Daj pilota- powiedział

- Jak na mnie siedzisz, to jak ci go mam dać? - zapytałam

- To gdzie ty go masz?   - zrobił dziwną minę

- Miałam pod nogą, ale chwilowo go mam pod tyłkiem - odparłam i zaczęłam się śmiać z swoich słów

- To mogę se go sam wyciągnąć? - zapytał i zaczął poruszać śmiesznie brwiami

- yyy... nie - powiedziałam i czułam jak moja twarz oblewa się rumieńcem - I to niby ty jesteś. Po czekaj zacytuję mojego ojca " Mateusz to dobry chłopak... "   - zapytałam

- Dobry to jestem, podobno - powiedział i wyszczerzył się

- Ale zboczony to bardziej  - odparłam, zrzuciłam go z siebie tak że wylądował na podłodze i poszłam wyciągnąć moją lasagne z piekarnika.

- Ale ci się dostanie - mruknął

Położyłam danie na stole, rozłożyłam talerze i nałożyłam nam

- Kolacja - powiedziałam, zasiadłam do stołu i zaczęłam jeść.

- Mniammm... - mruknął z pełną buzią - Świetne - powiedział i posłał uśmiech w moją stronę

- Dziękuję - odparłam

- Mam pytanie - zaczął

- Kontynuuj  -powiedziałam i pokazałam mu ręką by mówił dalej

- Bo jutro.. Przyjdą do mnie koledzy, właściwie to Paul, Jason i Damon Nie masz nic przeciwko? - zapytał

- Nie, to twój dom, rób co chcesz- odparłam obojętnie i zaczęłam się bawić jedzeniem na moim talerzu bo już nie chciałam

- Nie tylko mój, pamiętaj że ty też tu mieszkasz - powiedział poważnie

- Jak chcesz to niech przyjdą, ja nie mam nic przeciwko i tak nie wiem czy jutro będę - powiedziałam obojętnie

- A gdzie idziesz?  -zapytał

- A co cię to tak interesuje ?  - zapytałam i zabrałam nasze talerze do pozmywania

- A bo inaczej nigdzie nie pójdziesz, tylko będziesz siedzieć w domu - powiedział a ja odwróciłam się w jego stronę

- Może pójdę do klubu, pasuje? - zapytałam

- No to już wiem że nigdzie nie idziesz- powiedział

- Ale...

- Żadnego ale, koniec tematu  - powiedział, rzuciłam w niego ścierką i poszłam do swojego pokoju. Wzięłam piżamę i poszłam do łazienki pod prysznic.

Nie wiem ile pod nim spędziłam, ale jak wyszłam zrobiłam się strasznie senna i gdy położyłam się do łóżka od razu zasnęłam

*** Z perspektywy Mateusza ***

Wiem że źle postąpiłem, ale to nie moja wina że się o nią martwię. Już jedną z ważniejszych osób w moim życiu straciłem, właśnie przez jedną z takich imprez i nie zamierzam straci kolejnej...